Οταν σε εκθέτει το ίδιο το άθλημά σου!

Κοίτα να δεις καιρό που διάλεξε κι αυτή η Εθνική γυναικών να κάνει πορεία στο Ευρωμπάσκετ. Τώρα, δηλαδή, που το να μιλάς για Εθνική μπάσκετ είναι... πτου κακά. Να έχει μείνει η Εθνική ανδρών χωρίς προπονητή δύο μήνες και κάτι πριν το Ευρωμπάσκετ και να μην τολμάς να ρωτήσεις τον πρόεδρο για το πού το πάει...

Εβλεπες χθες την Εθνική γυναικών, έβλεπες τα κορίτσια κυρίως στα τελευταία λεπτά, να κινδυνεύουν να χάσουν το μυαλό τους από τη χαρά της προσμονής για την πρόκριση και άρα να κινδυνεύουν να χάσουν την ίδια την πρόκριση και καταλάβαινες τη σημασία που έπαιξε εκείνη τη στιγμή ο πάγκος.

Ενα τάιμ άουτ, 2-3 οδηγίες, δύο καλάθια και πάπαλα το ματσάκι. Αλλωστε, ήταν αντιληπτό στη διάρκεια του ματς το πόσο είχε διαβάσει τον αγώνα το τεχνικό τιμ της Εθνικής μας ομάδας με επικεφαλής τον Κώστα Κεραμιδά. Ή το πόσο βοήθησε ο πάγκος για την εμφάνιση του δευτέρου ημιχρόνου. Πόσο σημαντικές ήταν οι αλλαγές, οι προσαρμογές για εκείνο το εντυπωσιακό 20-2, που αποδείχθηκε καθοριστικό.

Η δουλειά του προπονητή, όσο και αν θέλησε να την υποβαθμίσει ο κ. Βασιλακόπουλος, είναι τόσο σημαντική όσο αποδείχθηκε σε μία ομάδα που είναι υπό τη δική του διοίκηση. Είναι από τα παιχνίδια της ζωής, για την ακρίβεια της αθλητικής ζωής, που γίνονται για να σε εκθέσουν. Για τον πρόεδρο έγινε πολύ σύντομα, από εκείνη την αποτυχημένη προσπάθεια να προστατέψει τον εαυτό του με το αδιανόητο... "είσαι διαθέσιμος;". Και έγινε πολύ άκομψα...

Η Εθνική ομάδα μπάσκετ των ανδρών βιώνει την πιο απίθανη ιστορία της διαδρομής της. Για να μην πούμε την πιο απίθανη ιστορία που βίωσε ποτέ Εθνική ομάδα στη χώρα μας. Αν υπάρχει αντιπροσωπευτικό συγκρότημα οποιουδήποτε αθλήματος που ένα μήνα πριν την έναρξη της προετοιμασίας για Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα δεν είχε προπονητή, θα πρέπει να το ψάξουμε πολύ. Αν, όπως είπαμε, υπάρχει...

Ακόμη και αυτό, όμως, ήταν για να συμβεί. Αλλωστε, η αδυναμία να βρεθεί προπονητής δεν έχει να κάνει με τις προοπτικές που μπορεί να έχει η Εθνική μας στο Ευρωμπάσκετ του Σεπτεμβρίου. Διότι τέτοιες, με την ποιότητα και τη διαχρονική αξία, υπάρχουν.

Αλλά είναι δεδομένο ότι αυτές έχουν πια μειωθεί. Με τεράστιες ευθύνες ασφαλώς, με τρομερά λάθη και όχι μονόπλευρα, με πρωτόγνωρες καταστάσεις, με ασέβεια προς μία ομάδα που και τι δεν έχει προσφέρει, αλλά ακόμη και όλα αυτά θα ήταν αποδεκτά. Αν ταυτόχρονα ήταν και παραδεχτά. Αν, δηλαδή, ο πρόεδρος και συνολικά οι άνθρωποι που εδώ και μήνες είχαν την ευθύνη της αναζήτησης προπονητή, καταλάβαιναν τι ακριβώς έχουν κάνει. Εδειχναν επίγνωση της δύσκολης κατάστασης, προσπαθούσαν, έστω και τώρα, να την διορθώσουν με κανονικό τρόπο. Οχι με άναρθρες δικαιολογίες.

Ωστόσο, όχι μόνο δεν συμβαίνει αυτό, αλλά η ασέβεια συνεχίζεται. Προς το ρόλο του προπονητή, με τη φράση... "παίκτες έχουμε", με την ειρωνική απόκριση... "μήπως είστε διαθέσιμος;" και με την αδράνεια στην ουσία του ζητήματος. Δείχνοντας ότι ακόμη και τώρα μεγαλύτερη σημασία για την ΕΟΚ και τη διοίκησή της έχει να εξηγήσουν τα ανεξήγητα παρά να πράξουν.

Τι απομένει πια για να ολοκληρωθεί το τρελό σκηνικό; Μια συγχαρητήρια επιστολή της ΕΟΚ στον προπονητή της Εθνικής ομάδας μπάσκετ για την επιτυχία της ομάδας του...